این روزها شاهد حضور فعال بانوان در مشاغل مختلف و مهم در کشور هستیم. این زنان ممکن است در مشاغل و پستهای مهمی مانند نماینده مجلس و معاون رئیس جمهور یا گاها بانوان ورزشکار مشغول خدمت باشند. البته نباید نادیده گرفت که این زنان که در عرصههای مختلف جامعه مشغول به کار هستند در منزل هم دارای مسئولیتهایی هستند که باید گفت الحق و الانصاف زنان ایرانی شاغل به بهترین نحو از عهده این امور برآمدهاند.
پس در این راستا باید گفت به نوعی همسران این بانوان با اشتغال این زنان به خوبی کنار آمده و گاهی هم مسئولیت زندگیشان را باهم تقسیم میکنند. پس میتوان اینطور گفت که همسران این بانوان به نوعی مشکلات کاری همسرانشان را پذیرفتهاند و میدانند که ممکن است خانم خانواده به دلیل مسافرت و مشغلههای کاری گاهی اوقات روزهای زیادی در منزل نباشد.
پس در این راستا باید گفت اجازه خروج از کشور از جمله مواردی است که در این برهه از زمان برای بانوان ایرانی مشکلاتی را ایجاد کرده است. موردی که اخیرا اتفاق افتاده، عدم اجازه خروج از کشور توسط همسر یکی از بانوان فوتبالیست ایرانی است. نیلوفر اردلان که حدود 19 سال است در این رشته فعالیت میکند خود را برای نخستین دوره رقابتهای جام ملتهای زنان آسیا آماده میکرد که ناگهان با عدم اجازه خروج از کشور توسط همسرش مواجه شد.
این بانوی ورزشکار ایرانی که به عنوان کاپیتان پرافتخار و با سابقه فوتبال کشور مطرح است فقط به دلیل اینکه باید ابتدای سال تحصیلی در کنار فرزندش باشد از رفتن به این مسابقات منع شده است! حال سوال اینجاست با توجه به اینکه این بانوی ایرانی سالهاست که در این رشته فعالیت دارد و با توجه به هزینهایکه وزارت ورزش برای این فرد انجام داده است چرا باید درست هنگام اعزام به مسابقات متوجه شود که ممنوعالخروج شده است؟
نباید قانون در این زمینه برای این نوع بانوان یا حتی تمامی بانوان ایرانی اصلاح شود؟ آیا عدم حضور این ورزشکار لطمهای برای تیم فوتبال کشور ندارد؟ حال اگر این اتفاق در مورد بانویی که مسئولیت خطیر در جامعه دارد میافتاد آیا ممکن نبود صدمات جبران ناپذیری را برای کشور یا شخص در پی داشته باشد ؟«قانون » در این زمینه گفتوگویی با بهمن کشاورز حقوقدان و رئیس کانونهای سراسری اسکودا انجام داده است که از نظرتان میگذرد.
بهمن کشاورز با اشاره به ممنوعالخروج شدن بانوی ورزشکار ایرانی به «قانون» توضیح داد: آنچه واقع شده از جهات مختلفی قابل بررسی است. اولا باید دید اسناد بینالمللی در این مورد چه حکمی دارند.
به طور خلاصه اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، (که هر دو در نظام قانونی ما مورد قبول قرار گرفتهاند)، تساوی زن و مرد و نیز آزادی افراد در جابهجایی را اعلام کردهاند. البته کشورها با توجه به مقتضیات گوناگون اجتماعی و سیاسی خود، ممکن است محدودیتهایی برای ورود اتباع خارجی ایجاد کنند که این مورد در ماجرای مورد نظر ما جایی ندارد.
زنان همرزم مردان در میدان های فعال حیات این حقوقدان تصریح کرد: درقانون اساسی در مقدمه خود ذیل عنوان «زن در قانون اساسی»آمده است: « در ایجاد بنیادهای اجتماعی اسلامی، نیروهای انسانی که تاکنون در خدمت استثمار همهجانبه خارجی بودهاند، هویت اصلی و حقوق انسانی خود را باز مییابند و در این بازیابی طبیعی است که زنان به دلیل ستم بیشتری که تاکنون از نظام طاغوتی متحمل شدهاند، استیفای حقوق آنان بیشتر خواهد بود.
زن ضمن بازیافتن وظیفه خطیر و پر ارج مادری خود همرزم مردان در میدان های فعال حیات میباشد و در نتیجه پذیرای مسئولیتی خطیرتر و در دیدگاه اسلامی برخوردار از ارزش و کرامتی والاتر خواهد بود».
تساوی حقوق زن و مرد در قانون
به گزارش آکایران کشاورز توضیح داد: همچنین اصل 19 قانون اساسی نیز تساوی حقوق همه مردم ایران را اعلام کرده و اما در اصل 20 اشعار میدارد « همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردار است. »
و بالاخره در اصل 21 قانون اساسی دولت موظف شده حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین و زمینههای مساعد را برای رشد شخصیت زن و احیای حقوق مادی و معنوی او ایجاد کند.
تجدید نظر در خروج زنان منوط به اجازه همسران
رئیس اسکودا خاطر نشان کرد: با این مقدمات به نظر میرسد تجدیدنظر در ضابطهای که خروج زنان شوهردار را از کشور منوط به اذن شوهران شان کرده است، لازم باشد. در موردی که مطرح شد، صرفا بحث عدم شرکت در یک مسابقه وجود داشته که البته از نظر لزوم رعایت حقوق خانم ذینفع به هیچ وجه کماهمیت نیست، اما میتوان مواردی مجسم کرد که مثلا خانمی برای عقد قرارداد چندین میلیارد دلاری باید از کشور خارج شود و برای عدم حضور بهموقع او در مجلس عقد قرارداد خسارت چند میلیارد دلاری تعیین شده و بعد با مخالفت شوهرش مواجه شود حال آنکه طبق قانون مدنی خانمها حق دارند مستقلا هر تصرفی را در اموال خود بکنند.
وی ادامه داد: گاهی خانم حقوقدان و وکیلی برای دفاع از حقوق کشور جمهوری اسلامی ایران قرار است در دادگاه بینالمللی حاضر شود و در آخرین لحظه همسرش مانع او میشود؛ از این مثالها را بسیار میتوان آورد. موقعیت کشور ایران در منطقه اقتضای آن را دارد که خانمهای ایران از جهات مختلف در موضعی که درخور آنهاست، به طور کامل، قرار گیرند. گمان نمیکنم این ممنوعیت را بتوان از ضروریاتی دانست که غیرقابل خدشه است. البته در این خصوص متخصصان باید اظهارنظر کنند. اما تقریبا تردیدی ندارم در این مورد اختلاف اقوال و نظرها وجود دارد.
زنان میتوانند در مواقع اضطراری با اجازه دادستان از کشور خارج شوند
این حقوقدان تصریح کرد: البته قانونگذار در قانون گذرنامه به هر حال روش و راه حلی را پیشبینی کرده و اجازه داده زنان شوهردار در موارد اضطراری با اجازه دادستان شهرشان از کشور خارج شوند و دادستان نیز مکلف است ظرف 3 روز نظر خود را اعلام کند. شاید با تفسیر موسع کلمه اضطرار بتوان در این موارد راه حلی ارائه کرد. اما گمان میرود این یکی از حقوقی باشد که باید به طور عادی و بدون اشکال برای خانمها برقرار شود.
وی در پایان خاطر نشان کرد: شخصا از مشکلی که برای این خانم ورزشکار پیش آمده بسیار متاسف هستم، زیرا صرف حضور خانمهای ورزشکار در میدانهای ورزش جهانی از جهت ایجاد و اعتبار برای کشور ما و خانم های کشور ما موضوعیت و اهمیت دارد و حق این است که بگوییم خانم های ایرانی ویژگی مثبتی دارند که - بدون اینکه قصد توهین به کسی را داشته باشیم- باید بپذیریم قابل قیاس با وضعیت بسیاری از خانمهای منطقه نیست.
منبع:پارسینه